Bir Darbeci Subayın Anıları – 27 Mayıs Öncesi Ve Sonrası 3.Baskı

Açıklama

“Bana göre 27 Mayıs, Türkiye Cumhuriyeti tarihinde özel bir yere sahiptir. Her olayda olduğu gibi iyi ve kötü tarafları olacaktır. Saklamadan yazalım ve ancak o zaman tarihi yazanlar, doğruyu bulurlar.”“1960’tan sonra gelişen olaylar 22 Şubat, 21 Mayıs ve hatta bazı kişilerin iddiasına göre 12 Mart, 12 Eylül, yalnızca Aydemir’in kabahati olamaz. 27 Mayıs’tan sonra meydana gelen 22 Şubat ve 21 Mayıs olaylarında, komitenin kurulmasında yapılan hataların ve sonradan parçalanışının büyük etkisi vardır. Eğer genel eğilim olmasaydı, Silahlı Kuvvetler Birliği kurulur, başına Genelkurmay başkanı geçmez miydi? Bu olayların kusurunu Aydemir’e yüklemek büyük yanlış olur. Ama şunu da söyleyeyim ki, merhum Aydemir bu hareketleri kendisinin yaptığını kabul etmek için canını verdi. Komite kendi yaptığı anayasayı kaldırmış ve kendi meşruiyetini kendi yıkmıştır. Bu olayların ordu safları arasında karışıklık yaratmaması imkânsızdı. Komite siyasi partilere teslim olmuş, kurucu meclisle pazarlık gücünü kaybetmişti. Bu durumda Komite’ye sahip çıkmak görevi Silahlı Kuvvetler Birliği’ne düşmüştü…Kurtuluş Savaşı ve Mustafa Kemal olayını yaşamışlar, salıncakta o günün ninnileriyle büyümüşler, okulda öğretmenlerinden, evde baba, dede, dayı ve amcalarından aynı konuları işitmişler, onların çektikleri ıstırabı tanımışlardır. Öğrenimine askeri okullarda devam edenler, imparatorluğun çeşitli cephelerinde çarpışmış subayların komutasında yetişmişlerdir.Bütün bu eğitimin odak noktası, Atatürk’tür. Atatürk kurtarıcıdır, Atatürk başkomutandır, Atatürk Cumhurbaşkanıdır, Atatürk yaşamın her safhasındadır. Aynı zamanda Atatürk Harbiye’den çıkmıştır. Yani Harbiyeli’dir. Memleketi kurtarmış, bu vatanı bize emanet etmiştir.Atatürk’ün söylevleri herkesin ezberindedir. Bilhassa ordu için söylediği sözler Harbiyeli’nin gurur kaynağıdır. Cumhurbaşkanlarından “ikinci sınıftaki Harbiyeli, birinci sınıfa nazaran Cumhurbaşkanlığına bir yıl daha yaklaşmıştır” sözlerini dinlemiştir.1900’lü yılların başından ilk yarısına kadar gerek imparatorluğun gerek Cumhuriyet’in yönetiminde askerler daima birinci sırada yer almışlardır. Biz1940 yılında orduya katılırken Atatürk gibi görüyorduk kendimizi. 1938 yılında Atatürk’ün ölümüne kadar olan zaman içinde, Cumhuriyet’in faydaları ve zarureti hakkında büyük propoganda yapıldı. Dışa kapalı, kendi içinde kapalı, muhalifi olmayan bir rejim gençliğimizi şekillendirdi.Vatanı kurtaran ve bize bu imkânları sağlayan Atatürk sevgimizdoruğa ulaşmıştı. Cumhuriyet’in 10’uncu yılında büyük şenliklere bütün millet içten katılmıştı.Balkan Savaşı, Büyük Harp ve Kurtuluş Savaşı’ndan yeni çıkmış olan memleket fakir düşmüştü ve millet zaruret içinde kıvranıyordu. Ama geleceğe ümitle bakıyor, sessizbir gayretle geçinmeye çalışıyordu.

Ek bilgi