Dağ Uykusu – Seçme Şiirler 11.Baskı

Açıklama

Sen bir sözcük sayma beni betiklerinden Çeker giderim bütün tümcelerden bütün dizelerden Boşluğum kalır Göklerden bin kat iriBİR ATMOSFER Bir atmosfer isterim ki değmesin vücuduma; Duymayayım temasını üstümde, yüce kâinatların. Bir bitmiş musiki gibi varlığından ayrılayım bütün sanatların; Ona alnımı süreyim, gözlerimi yuma yuma. Bir atmosfer isterim ki atsın beni senelerce evvele, Dünyaların doğduğu iklimleri versin, güzelliklerden. Ki orda Allah’ın ayak sesleri duyulsun bazen, Ki orda benzesin okyanuslarımız küçük bir sele. Bir atmosfer isterim ki orda hayat olmasın henüz; Hayatın anasıyla babası yaşasınlar ilk aşklarını. İlahi ressamlar paletlerde tecrübe etsinler yarını, İlahi kimyagerlerin şişesinde süzülsün temmuz. Bir atmosfer isterim ki insanların ruhu doğmamış olsun, Avuçlarımla öpeyim ilk maddeyi ölürcesine. Kansın yokluğum o fanusların fezadan sesine, Hesaplarını seyredeyim ağlayarak, sonsuzluğun. Ah orası ki mazi sıfırdır orada, Ah orası ki başlamamıştır hayat, ölüm. Bir şişede kendi hayat sırasını bekleyen gönlüm, Ah orası ki gönlümün kopup geldiği ada. Şimdi düşüncem bir arzu sılasıyla yaşıyor o âlemi; Bir senfoniyi ıslıkla söyleyerek çalıştığını görürüm Allah’ın. Vuruyor üstüme sevgilerin kaynatıldığı yangın; Ve hazzı görüyorum: bir havuz üstünde bembeyaz bir gemi. Oyuncaklar dünyasında oyuncaklar, oyuncaklar; Ki her birinin etiketinde bir başka dünyanın adını okuyorum. Bir anlık aleviyle güneşi yapan bir mum, Ve o mumun bir avuçluk civarıyla yapılan uzaklar. Hatırlıyorum, evet evet o ıslık sesini, Ki ebedi ahengiyle verdi ruhuma ebedi bir çiçek. Şimdi içimdeki büyük tahassürünü seyrederek Hatırlıyorum, ruhumun şişesinin sağındaki sanat şişesini. Hatırlıyorum nasıl bir hazla seyretmişti bunları ruhum, Ah ben, ben hatırlıyorum o atmosfer hayatımı. Hatırlıyorum o yeri, yaşıyorum bu mustarip kâinatımı; Ruhumun şişesinin solundaki ölümün şişesini hatırlıyorum.ŞEKİL Haydi miskin vücudum, gidelim, Aşkın ve sevabın karanlığına. Esrara karşı aşikâr olsun Benim en güzel şeklim. Biz, dargın ve nankör krallar, Terk edelim her nimeti. Karanlığıyla hülyalı kalbimiz, Deniz dipleri kadar. Bakireler gibi ağaçlar altında – Dağlar ve sular için. Dağlar ve sular, Varmasın murada. O Kadar Kuvvetle Hülya Edeceğim ki O kadar kuvvetle hülya edeceğim ki, Açacak bu kuru dallar yapraklarını. Aydınlatırken sonsuz ve sahipsiz geceler, Çocukların ılık yataklarını. Konacak etrafıma âlim kuşlar, İstersem soracağım “Şark nerde?” Ve onları dehşetle ürkütecek, Satıh halindeki kuşlar, yerde. Hücum etti zafer atları çılgın, Şarkılar, kaleler gibi kapanmaktadır. Aşikâr olup heykeller uykusundan Toprak altındaki sır. Sana doğru bütün aşklardan sonra Çirkin hatıralar lazım. O kadar kuvvetle hülya edeceğim ki, Artık burda mevcut olmayacağım.

Ek bilgi