Küçük Harfli Mutluluklar – Seçme Öyküler 6.Baskı

Açıklama

“Küçük Harfli Mutluluklar”Haldun Taner, Doğan Kardeş – Seçme Öyküler dizisinde…“Böylece yaz geçti, güz geçti, kış geçti. İlkbahar gelip de mayıs güneşi bir genç kızınkine benzeyen ılık nefesini tabiata hohlayınca bademler birden beyazlara büründü. Kırlar kokularını süründü. Deniz aniden duruldu. O sakin mavisini yeniden buldu. Bu arada ihtiyar kavak da tomurcuklanıp yaprak açmıştı.”Haldun Taner’in tamamı YKY’den çıkan yedi öykü kitabından seçilen dokuz öykünün yer aldığı “Küçük Harfli Mutluluklar” genç okurlar ve Haldun Taner edebiyatına yeni başlayanlar için bir giriş kitabı niteliğinde.Kitabı hazırlayan Murat Yalçın sunuş yazısında şöyle diyor: “Nereden bakılsa, hayata bakışındaki derin ve keskin gözlem gücü, insanı ele alışındaki olgunluk ve incelik, durumları ortaya koyuşundaki kültürel zenginlik, anlatımındaki sağlam yapı ve mizahın imbiğinden geçen ışıltılı üslubuyla klasikleşmiş bir yazar çıkar karşımıza. İstanbul Türkçesini, İstanbul ağzını iyi bilen yazarlarımızın başında gelir. Ne de olsa Ahmet Rasim, Ahmet Midhat, Hüseyin Rahmi Gürpınar, Refik Halid Karay, Memduh Şevket Esendal onun ustalarıydı. Bu yedi kitaptan seçtiğimiz dokuz öyküyü okuduğunuzda öykücülüğümüzün bu büyük ustasını daha çok benimseyeceğinizi ve bütün kitaplarını okuma isteği duyacağınızı umut ediyoruz.”İşte bu sabah bir eşref saatine rastladı, kararını verdi. On­ların getirmesini beklemeyecek, tohumları bizzat kendi alıp gelecek.İstasyon memuru onun şehre seyrek indiğini bildiğinden her seferinde takılır: “Ne o beyefendi, yine hovardalığa mı?” Sebati Bey de bembeyaz sakalının ortasından kıpkırmızı dudakları ile gülümseyerek; “Affetmişsin sen onu” der. “Ben güllerimin üstüne gül koklamam.”Öğle treni adeta boş… Sebati Bey başını koltuğa dayadı. Altında kayıp giden sarı tarlalara, bir alçalıp bir yükselen tel­graf tellerine baka baka, hafiften biraz kestirdi. Haydarpaşa’ya gelip de trenden inince, etrafı bayraklarla donanmış görerek afalladı… Eyyami adiyeden sandığı o gün, meğer İstanbul’un kurtuluş bayramı değil mi imiş? Yağmurdan kaçayım derken doluya tutulmak buna derler işte. Akşamüstü vesait kim bilir ne kalabalık olacak… Acaba geri dönsem mi diye düşündü. Vapur Kadıköy’ünden kalkmış, denizi yara yara geliyor. Olan olmuş bir kere… Vapur yanaşınca güverteye baktı. Adeta bom­boş… Sevindi. Herkes Taksim’e merasime gitmiş, kalabalık orda birikmiştir diye avundu. Talihine köprüden de tenha bir tramvay arabası bulmasın mı? Ver elini Saraçhanebaşı…

Ek bilgi