Şiirimiz Mor Külhanidir Abiler – Seçme Şiirler 16.Baskı

Açıklama

“Şiirimiz karadır abiler” “Şiirimiz her işi yapar abiler” “Şiirimiz gül kurutur abiler” “Şiirimiz erkek emzirir abiler” “Şiirimiz mor külhanidir abiler” “Şiirimiz kentten içeridir abiler”ISLAK Sokaklar ıslak ıslak Ağır basar rüzgâr Duvar boyunca ilanlardan Renkler şehre dağılmış Kapılar kapalı kapılar Pancurlar pencerelere Bulutlar düşer denize Gölgeler ıslak ıslak Boş meydanlarda soğuk Üşümek üşümek Bakmayınız genç adama Gözleri var Elleri var Avuç içleri ıslak ıslak. 1954, Şubat BEL KANTO: İKİNCİ MEŞRUTİYET Memelerinde gürül gürül bir güneş saklıyormuş kahrolursun gelip zincifre rengi kapılarında karanlığı delik deşik etti rakısız ahâlileriyle ahâlimizden meşrutiyetlerle bir Katır Cemile Ve neler neden sonra da bir Kanlı Nigâr tuğrası kazınmış eski türkçe denizlerle sökün etti ve salı günü gelmemiş çocukları okula bütün o tapon karıları çamaşır sermemiş bahçelere ilk tramvay işçileri grevi kalıpçıda bir İkinci Meşrutiyet.BEL KANTO boş sarnıçlarında İstanbul’un bile kahrolursun kantogillerden bel kanto bir gelip zincifre rengi masal kapılarında cemile’nin karanlığı delik deşik etti ve neler neden sonra deve derisi ahâlileriyle ahâlimizden meşrutiyetlerle peki katır cemile bir ve salı günü sabahtan gelmemiş gül gibi çocukları okula bütün o külüstür karıları çamaşır sermemiş bahçelere ilk tramvay işçileri grevi kalıpçıda bir güvercin uçuruyor bak ikinci meşrutiyet bir eski türkçe denizlerle sökün etti. 22 Temmuz 57GALATA KANTOSU Üner Birkan’a benim hiç Çin’de bir ablam olmadı hiç çiçekçi dükkânım İvan Milinski üç Galata gecesi Ceneviz kerhânesinde boyalı kunduralarıma büyük erkekliğime baktı kaldı dişleri kâmilen altın dövülmüş bir kadının yüzü peki bu Güzel Avratotu da kim yahu? oldum olası ayakta bira içiyor galiba yine yüz kişi ütülemiş kayıkta kızcağızı biliyorsun işte bira içerken vergi vermek gücüme gidiyor arkadaş hem ne demeye o Güllü Agop ukalâsı otobüs paramı çekecekmiş eve gitmek istemiyorum pazarlık ederiz hamamda yatarız ulan git şimdi milli gelirden söz açma bana defol bas git yıkıl Mübeccel Mübeccel ben ben olayım da seni hiç anlamayım ha n’olur uzat bacaklarını Galata’dan denizlere uzat uzat da zırlamadan anlat onikisi de deli olan kardeşlerini Mübeccel anlat kimlerin yüreğinde Kız Kulesi gibi grev çivileri var kimler boş sarnıçlara iğilmiş ha bağırır ha bağırır sen kahırlanma bana gözlerim Çin’de benim çiçek bahçelerine kaçmış benim hiç Çin’de bir ablam olmamış hiç çiçekçi dükkânım olmamış geceleri Galata’da gülerken bacaklarımız uzamış alıştık artık ölüme diyeceğim şu İvan Milinski: ölüm için ayırdık geceleri gülerken Galata’da. 27 Temmuz 57GÜL GİBİ KANTO Halûk Bengisu’ya dipsiz kuyularda analarının kahrı azalmış Galata’da iki deli çocuk bacakları uzamış rıhtımda enlemlerin boylamların denizleri geçişi iki deli çocuğun uyuduğu saatlere rasladığı için onları hiç görmicekler işte.

Ek bilgi