Zaman Ve Anlatı: İki- Tarih Ve Anlatı 3.Baskı

Açıklama

Fransız felsefecisi ve yorumbilimcisi Paul Ricœur’ün (1913-2005) anlatı yorumbilimi alanındaki başyapıtı olarak nitelendirebileceğimiz Zaman ve Anlatı Türkçe’de dört cilt olarak yayımlanacak.Yazarın kuramsal görüşlerini temellendirdiği birinci cilt, Zaman-Olayörgüsü-Üçlü Mimesis altbaşlığıyla 2007’de yayımlandı.Tarih ve Anlatı altbaşlığını taşıyan bu ikinci ciltte, P. Ricœur zaman ve olayörgüsü (anlatı) arasındaki ilişkiyi yorumlarken, öykülemeye karşı çıkan tarih yazarları ile öykülemeye ağırlık veren tarih yazarlarının görüşlerini tartışıyor, tarihi açıklama ile tarihi anlama arasındaki karşıtlığın belirgin özelliklerini gösteriyor, tarihyazımındaki olay tarihçiliği ile uzun süre tarihçiliğini en ince ayrıntılarına kadar çözümlüyor, kısacası tarihi yazış biçimlerinin felsefi temellerini sorguluyor.P. Ricœur tarihsel anlatıya yönelik bu araştırmayı geliştirirken, kendine özgü yorumbilimsel (hermenötik) kazı işlemini, tarihyazımında ve tarih felsefesinde önde gelen şu adların temel yapıtlarına uyguluyor:P. Ariès, R. Aron, M. Bloch, F. Braudel, A. Danto, W. Dray, G. Duby, Ch. Frankel, F. Furet, W. B. Gallie, P. Gardiner, C. G. Hempel, E. Husserl, E. Labrousse, J. Le Goff, M. Mandelbaum, H.-I. Marrou, L. O. Mink, E. Nagel, G. Ryle, F. Simiand, P. Veyne, M. Vovelle, M. Weber, H. White, H. von Wright, vb.Tarih ile anlatı arasındaki dolaylı bağları yeniden kurmak, tarihçinin düşüncesindeki yönelmişliği gün ışığına taşımak demektir sonuç olarak. Bu yönelmişlik aracılığıyla da tarih, insan eyleminin alanına ve onun temeldeki zamansallığına dolaylı olarak ulaşmayı amaçlar.Böyle bir dolaylı amaç sayesinde, tarihyazımı, çalışmamızın birinci bölümünde kat ettiğimiz büyük mimesis döngüsü içine yerleşir. Tarihyazımı da pragmatik yeteneğimiz içinde kök salar, ama türemiş biçimde; bunu da mimesis I ’de yaptığımız betimlemeye uygun olarak, zaman “içinde” meydana gelen olaylara düzen vermesiyle gerçekleştirir. Tarihyazımı, üst sırada yer alan zamansal yapılandırmalar aracılığıyla praksis alanına biçim verir: Söz konusu zamansal yapılandırmalar, mimesis II ’in bir özelliği olan anlatı zamanına tarihyazımı tarafından eklenmiştir. Tarihyazımı yine son olarak, anlamını praksis alanını yeniden-biçimlendirme içinde bütünler ve mimesis III ’ün doruk noktasına ulaştığı, varoluşun yeniden gözden geçirilmesine katkıda bulunur.Bu ikinci bölümde ele alınan sorunların düzenine yön veren de yukarıda ana çizgileriyle belirttiğimiz savın argümanı olacaktır.

Ek bilgi