Türk Edebiyatı

Sabahattin Ali’nin şiirleri, Türk edebiyatının en bilinen ve sevilen yapıtları arasında yer alıyor. 1930’ların ilk yarısında yazdığı bu şiirler Sabahattin Ali’nin duygu dünyasına ışık tutuyor.

ŞİİR DÂVASI

Şiir bir tanıktır

Yaşadığımız bir cinayet dâvasında

Görgü tanığı

Dizeler ki çavlan

Sesler sesler sözcükler

Akar akar akarsu

Sonunda bir suç

Kalbinden çivilenir tahtaya

Safranbolu kapısı

Herşey oyma

Bir gelin şimdi girecek içeri

Suç ve Ceza

ÖZGEÇMİŞ

Bir pencere için yaşadı

Dışardan ışıklar

İçerden çocuklar

Dışardan ağaçlar

İçerden anaçlar

O pencere yıkıldı

Başka bir kapı açıldı

Faili meçhul bir cennete

SUDA

Bir çift yaprakmış dalında yumuşacık,

Tutmuşum, tutmuşum ellerinden senin;

Düşmüşüz yavaşça, bir sâkin derenin

İçindeymişik, yeşilmişik, sazmışık.

Balıklar gibiymiş, sessiz ve karanlık,

Yüzermiş saçların, yüzermiş nefesin;

Susarmışız öyle, bir sâkin derenin

İçindeymişik, yeşilmişik, sazmışık.

Duvar’da kendini dünyayla ve tüm insanlarla bir ve beraber hisseden, kendi ülkesinde kendi insanlarına reva görülenlere isyan eden gencecik bir şairin sesini dinleyecek, çağrısını duyacaksınız.

Hayatta ben en çok babamı sevdim.

Karaçalılar gibi yardanbitme bir çocuk

Çarpı bacaklarıyla – – ha düştü, ha düşecek – –

Nasıl koşarsa ardından bir devin,

O çapkın babamı ben öyle sevdim. (…)